สวัสดีคะ ..ขอบคุณที่มาชม..รู้สึกDมากเลยคะ..

วันเสาร์ที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2552



กลุ่มเพื่อนเรา

.........เพื่อนสนิทสิบสองคนเดินทางท่องเที่ยวร่วมกัน ระหว่างยํ่าเท้าผ่านทะเลทราย ทั้งสองโต้เถียงกันรุนแรงจนเพื่อนคนหนึ่งโมโหมากตบหน้าเพื่อนอีกคน ผู้ถูกตบหน้าเจ็บปวดทั้งกายและใจเขาไม่พูดอะไรเลย ขณะที่เขียนข้อความหนึ่งลงบนทราย"วันนี้...เพื่อนที่ดีที่สุดของฉันตบหน้าฉัน"

......ทั้งคู่เดินทางต่อไป เมื่อพบโอเอซิสแห่งหนึ่งจึงตัดสินใจอาบนํ้าเพื่อนคนที่ถูกตบหน้าพลัดตกนํ้าและจมลงเรื่อยๆอีกคนจึงรีบช่วยเพื่อนให้พ้นความตาย เมื่อหายตกใจแล้วคนจมนํ้าก็เขียนข้อความลงบนก้อนหิน"วันนี้...เพื่อนที่ดีที่สุดของฉันช่วยชีวิตฉันไว้"เมื่อเพื่อนถาม เพื่อนก็ยิ้มแล้วตอบว่า"เมื่อเพื่อนทำร้ายเรา เราจะบันทึกไว้บนผืนทราย เพื่อให้สายลมแห่งการให้อภัยลบความเจ็บปวดนั้นทิ้งไป และเมื่อเพื่อนทำในสิ่งประเสริฐสุดให้ เราจะจารึกไว้บนก้อนหินแห่งความทรงจำในหัวใจซึ่งลมพายุไม่สามารถลบมันออกได้..."...เพราะ.

....".เพื่อนแท้มิได้หาง่ายๆเหมือนแฟน " ว่ามะ?

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

สนุกดีคะ